Loop oneindig in ’t rond
Luisterend naar zoveel woorden
Maar alles raakt verstomd
Dwalend over paden,
Struikelend over tijd
Obstakels zijn m’n onmacht
Van ’t verleden dat me grijpt
Even ga ik zitten
op een bankje langs het pad
Kijk rond en houd m’n adem in
Hoor het geluid en voel de kracht
van de storm die raast diep binnenin
Ik adem diep in en sta weer op,
Loop verder langs de kust,
Ik mag best nog even dwalen,
tot de stilte me weer sust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten