Alles is teveel

Je lacht naar me

pakt m'n hand

Ik knijp erin 

maar zwijg hem stil

De storm die woedt 

In lijf en hoofd

Gaan roekeloos tekeer

Door eb en vloed

Kom op, zeg jij

Je kunt het wel

Maar mijn hoofd

het draait

Het waait

Het is nooit stil

En alles

Alles

Alles is teveel

Alleen vandaag

Laat ik het toe

Je weet dat ik 

Weer verder moet

Je blijft 

Houdt stand

En laat niet los

In voor en tegen

Tegenspoed 

Maar soms 

Val ik

Houd jij me vast

Want soms

Weet jij

Is alles 
Alles
Alles is een last 

Morgen lach ik weer

Morgen dans ik weer

Morgen vecht ik weer 

Maar nu
Gevloerd

Lig ik stil op de grond

Ben ik leeg

Ben ik op 

Vandaag is alles
Alles

Pak jij me met liefde in stilte weer op

Woordeloos

Donkere wolken pakken samen,
Een schaduw over je gezicht
Had ik voldoende lucht,
Dan blies ik ze weg zo hard ik kon
Vertellen over morgen
Een nieuwe dag,
De warmte van de zon

Het gewicht van de wereld leunt op je schouders,
Je hapt langzaam naar lucht
Als ik de kracht had,
Nam ik het allemaal van je af
Zou ik de tranen voor je laten
Toch blijf ik stil
En jij zucht

De ruimte tussen ons vult zich verder met stilte
Ik staar naar de grond die kilte geeft
Verlegen om woorden die spoorloos verdwenen
Kijk ik machteloos toe hoe verdriet je overmeesterd heeft

Ik wil iets zeggen,
De pijn verzachten
De zorgen dragen die jij moet doorstaan
Maar ik begrijp ook niet waarom,
Daarom pak ik maar je hand
En blijf ik woordeloos naast je staan