Over mij

Mijn foto
Reis ver, Drink wijn, Denk na, Lach hard, Duik diep, Kom terug

maandag 11 januari 2016

Zwangenzang

Vrijdag luisterde ik zijn nieuwe album Blackstar. Het was donker, een tikje verdrietig en ik hoorde verwijzingen naar de hemel. Tussen de donkere klanken door hoorde ik toch ook die hoopvolle teksten. Bowie had zich wéér eens opnieuw uitgevonden. Zoals hij altijd deed, bij elke nieuwe plaat.

Misschien vond ik dat wel zijn allermooiste eigenschap. Jezelf elke keer weer kritisch bekijken én jezelf opnieuw uitvinden, opzoek gaan naar je allerbeste ik. Onvermoeibaar vindingrijk en wonderbaarlijk kleurrijk. Altijd weer.

Daarom werd ik een Bowie fan en draaide graag zijn nummers,van vrolijke dansende zonnenstralen tot een donkere, stormachtige regenbui. Alles had hij in zijn collectie voor je klaarstaan.
Vrijdag bleek ik onbewust naar zijn allerlaatste werk te hebben geluisterd, een prachtig zwanenzang.
Hij wist dat deze dag zou komen en maakt een zelf zo bewust geregisseerd adembenemend slotakkoord.

Een eeuwige staande ovatie voor de man die me door zijn muziek leerde op zoek te gaan naar het allerbeste van mezelf. Rust zacht mooie muzikale held David Bowie

There's a starman waiting in the sky
He'd like to come and meet us
But he thinks he'd blow our minds

There's a starman waiting in the sky
Hes told us not to blow it
Cause he knows it's all worthwhile

He told me:
Let the children lose it
Let the children use it
Let all the children boogie
<3